روشهای ایجاد استحکام در لایه وب :

قبلا انواع روشهای تولید لایه وب را توضیح دادیم و اکنون به فرآیند ایجاد استحکام در این لایه ها اشاره می کنیم :

وبها در حالتی که به هم اتصال نداشته باشند استحکام بسیار کمی دارند و امکان استفاده را ندارند. برای ایجاد استحکام در لایه های وب از اتصال (BONDING) استفاده می شود مرحله ای حیاتی در تولید بی بافت ها.

نوع روش اتصال به خصوصیات نهایی محصول بستگی دارد.

سه روش عمده برای اتصال لایه ها وجود دارد:

1. CHEMICAL (شیمیایی)

2. THERMAL (حرارتی)

3. MECHANICAL (مکانیکی)

حال به توضیح هر یک می پردازیم:

CHEMICAL (شیمیایی):

در این روش سه گروه از مواد عمدتا به عنوان اتصال دهنده مورد استفاده قرار می گیرند:

• ACRYLATE POLYMERS

• STRYNE-BUTADIENE COPOLYMERS

• VINYL ACETATE COPOLYMERS

سیستم هایی که با آب کار می کنند بیشترین استفاده را در بین سایر سیستم ها دارند و بعد از آن پودرهای چسبناک، فومها و گاهی اوقات حلالهای اورگانیکی مورد استفاده قرار می گیرند.

راههای متعددی برای بکاربردن اتصال دهنده ها وجود دارد. اولین روش از طریق اشباع در محلول است، روش دوم پوشش یا اسپری کردن یا روش متناوب که به اتصال چاپی نیز معروف است. اتصال چاپی زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که طرح خاصی مد نظر باشد و جایی مورد استفاده قرار می گیرد که تعداد زیادی از الیاف به دلیل خاصی نباید به هم متصل شوند.

 THERMAL (حرارتی):

این روش برای الیاف مصنوعی که دارای خاصیت ترموپلاستیکی هستند انجام می شود و تحت درجه حرارتهای مشخصی انجام میشود. در بعضی حالات خود الیاف تحت حرارت قرار می گیرند ولی در بیشتر مواقع از لیفی با دمای ذوب پایین یا در مرحله تشکیل لایه از الیاف دو جزئی استفاده می شود که یکی از اجزاء دارای دمای ذوب پایین تری است و به عنوان عامل اتصال دهنده مورد استفاده قرار می گیرد.

سیستمهای زیادی دراین روش استفاده می شوند.

1.      CALENDERING:

 روشی است که در آن با استفاده از غلتکهای داغ و فشار زیاد آنها الیاف به یکدیگر می چسبند.

2.      THROUGH-AIR:

 روشی است که محصولاتی توخالی تولید می نماید و در این روش هوای داغ کنترل شده از سرتاسر وب عبور داده می شود و اجزایی که دمای پایین تری دارند ذوب می شوند و به سایر الیاف می چسبند.

3.      DRUM AND BLANKET:

در این روش نیز با استفاده از فشار و حرارت محصولاتی توخالی تولید می شود.

4.      SONIC:

این روش با استفاده از فراصوت انجام می شود و در آن با استفاده از فراصوت مولکولهای الیاف را به تحریک وا می دارند که این باعث ایجاد حرارت در آنها می شود و الیاف نرم می شوند و به هم می چسبند.

 

 MECHANICAL:

در سیستم اتصال مکانیکی استحکام بخشی به وسیله ایجاد اصطکاک داخلی در لایه وب انجام می گیرد که این نیز از طریق ایجاد درگیری فیزیکی بین الیاف ایجاد می گردد.

1.      NEEDLEPUNCHING:

این روش برای بیشتر الیاف می تواند استفاده شود. همچنین سوزنها طوری طراحی شده اند که به صورت متناوب به لایه وب وارد می شوند و از آن خارج می گردند و این باعث افزایش درگیری الیاف و ایجاد استحکام داخلی می گردد. لایه های وب با خصوصیات مختلف می توانند با هم سوزن بخورند تا خصوصیات مختلف در یک محصول ایجاد شود.

2.      HYDRO-ENTANGLEMENT:

 این روش بیشتر برای وبهای کارد شده یا وبهای WETLAID مورد استفاده قرار می گیرد. جتهای آب پرفشار عامل ایجاد درگیری الیاف در این روش هستند. به این روش گاهی SPUNLACE نیز گفته می شود. نوع آرایش و ترتیب قرار گرفتن جتها می تواند افکت حاصل از اتصال را تغییر دهد. لازم است بدانید که فشار جت آب نسبت مسقیمی با استحکام لایه وب دارد.

 

 

 

دریافت فایل (77 کیلوبایت)

 با تشکر

سید امیرا پورمظفر

 

HOME     TOP